Maartje & Maartje

Ter voorbereiding op onze liftvakantie naar Duitsland volgende week (25 mei- 7 juni), zijn we vorige zondag naar Antwerpen gelift(met de eigen auto naar hazeldonk...en dan bij iemand anders instappen) in onze tiroler outfits. We durfden de auto bijna niet uit, iedereen zat te lachen en te wijzen. Maar goed, één keer het bordje omhoog en we konden al mee. Het was bijna te snel.

Maar toch ingestapt bij een hongaarse jonge vrouw. We zouden liedjes gaan zingen en geld ophalen in Antwerpen maar hadden eigenlijk niet (zo goed) geoefend. Gelukkig mochten we dat in de auto even doen. Het was verschrikkelijk, alles mislukte, de teksten, de akkoorden! De vrouw die ons een lift gaf moest zo vreselijk lachen! Ze belde zelfs haar vriend om te laten horen wat voor kippen ze in de auto had...

Affijn, een klein uur nadat we van huis vertrokken waren, stonden we met onze ukulele in Antwerpen. EN NU????? Ineens hadden we geen grote mond meer....het eerste uur hebben we achter een standbeeld geschuild...daarna pas durfden we tevoorschijn te komen. Enneh...zingen maar he!
Kleine Maartje durfde eigenlijk niet zo goed...als ze niet zo'n bangerd was geweest waren we heel rijk geweest die dag. Uiteindelijk kwamen we los, liepen terrassen af met de pet, of stonden op een hoek of plein te zingen. Tot onze blijde verbazing trokken mensen hun portemonee! Dat smaakte naar meer...
En na een hele dag rondwandelen en een beetje zingen hier en daar hadden we genoeg moed verzameld om ons uiteindelijke doel te verwezenlijken: in het centraal station van antwerpen DoReMi op te nemen als reactie op het dans filmpje van aldaar.
Zie hier het resultaat:

En hier reageerden we op:

Lijkt het niet sprekend???

MAANDAG 25 MEI
LIFTEND NAAR VAN BREDA NAAR MUNCHEN

Vandaag zijn we om 6 u in de ochtend vertrokken, liftend van Breda naar Munchen. Via auto's en vrachtwagens en wegrestaurants reisden we (zie de liftbordjes op de foto). We hadden leuke en interessante ontmoetingen (van profgolfer tot ex-vreemdelingenenlegioensoldaat die wielrenner was geworden, tot een complete familie) en werden overal vrij snel meegenomen. Het was bloed en bloedheet, gelukkig hadden sommige mensen airconditioning in de auto of vrachtwagen.

We yaten op het eind bij een familie in de auto, die tot onye verbaying niets van de sound of music kenden. De liedjes die we yongen kenden ye niet! do re mi, the hills are alive...edelweiss, o die wel...vaag. O jee....we gaan naar een land waar ye onye liedjes niet kennen...de moed yakte ons een beetje in de schoenen!
Het laatste eind wilde niet zo lukken, om yeker te weten dat we het youden halen werden we door de laatste familie naar de trein gebracht. (sorry, het is hier een duits toetsenbord, de z en y yijn verwisseld...), we hebben nog ruim 2 uur in een stoptrein geyeten!
Om half 12 's avonds kwamen we aan! We belden Oliver op yijn vaste lijn (daar kreeg grote Maartje een familie aan de lijn die nog nooit van Oliver gehoord had...), op yijn mobiel....geen gehoor. O nee, we hebben toch niet dat hele eind gereisd om nu alsnog op straat te moeten slapen??? Even sloeg de paniek toe, maar kleine Maartje bleef kalm en vond dat we best bij mensen aan konden bellen om in ruil voor een liedje daar te kunnen slapen. Maar toen nam hij toch de telefoon op. Jaaa!
Niemand geloofde dat we het zouden halen, maar we zijn er! Volledig uitgeput en oververhit (hittegolf), maar zoals altijd: positiv frolich!!

We kwamen aan bij onye couch-host, Oliver. In een piepklien pittoresk huisje met enorme tuin, oude spullen (piano, auto's, apparaten, kasten etc etc). Lekker kneuterig! Heeeeerlijk geslapen. (kleine Maartje blijkbaar niet)

DINSDAG 26 MEI
EERSTE POGINGEN IN MUNCHEN

Was ein pflop....na een korte nachtrust trokken we de stoute schoenen/kleren aan en gingen richting Munchen stad. Het was drukkend heet...Na eerst nog wat geoefend te hebben in een mooi verscholen stukje in een enorm park, gingen we het park in.

Afgezien van het feit dat er bijna geen mens te bekennen was, kwamen de mensen die wel langskwamen niet over alsof ze voor iets leuks openstonden. We werden dus eerder ontmoedigd...en we hadden al zoveel moed...!
Daarna zijn we de stad ingetrokken, maar ook daar voelden we ons niet op ons gemak. Dit was wel een hele andere sfeer dan in Antwerpen...en dan moesten wee ook nog liedjes gaan zingen die ze waarschijnlijk niet eens kenden! Hadden we ons nou toch maar meer geconcentreerd op 'ich bin wie duhuuuuu' en 'neunundneunzigluftballons...'...!

Gelukkig was onze kleding mode hier...

Ontmoedigd en doodmoe van de drukkende warmte zijn we teruggegaan naar het huisje van Oliver. . Het leek wel alsof er een orkaan los you barsten!Daar hebben we nog een paar uur geslapen. Een paar uur later zijn we aan een enOrm onweer ontsnapt toen we van de supermarkt terugkwamen, we waren net op tijd binnen. Heel het huisje schudde op zijn grondvesten!
's avonds kwam onye gastheer op het idee ons mee te nemen naar een bar. Dus wij mee, in onye tiroleroutfits....bleek het een superhippeplek te yijn! Stonden we dan...uiteindelijk hebben we de grootste lol gehad en yelfs E42 verdiend! de spits was er eindelijk af!

Zware arbeid...

WOENSDAG 27 MEI
GROOT SUCCES MUNCHEN

Gesterkt door ons succes de avond ervoor, gingen we vol goede moed in onye outfits de stad in. Blijkbaar hadden we een heel andere uitstraling, want de mensen kwamen ons totaal anders voor: veel vrolijker! we kregen in de metro yelfs al E5 van een vrouw die ons veel succes wenste. We gingen naar het Englischer Park, maar eerst kwamen we langs een bar waar we al een paar drankjes en E15 verdienden. De dag erna you er karaoke yijn...dat yagen we alvast wel yitten! In het Englischer park hebben we uiteindelijk nog goed verdiend. In totaal E70 op die dag! Dat hadden we nooit gedacht...Hmmm...Munchen is toch wel leuk! Veel leuke (korte) ontmoetingen gehad(meestal niet langer dan 1 of 2 liedjes).

Uiteindelijk werden we weggejaagd door de manager van de plek. Maar morgen komen we weer!
Doodmoe naar huis.

DONDERDAG 28 MEI
KARAOKE- EN METRO-PERIKELEN MUNCHEN

Vandaag eerst uren thuis getut. 's Avonds ons opgetut (gewonen kleding) om naar de karaoke bar te gaan....maar blijkbaar dachten we allebei hetyelfde op hetyelfde moment!!! Want...we voelden ons intussen meer thuis in onye tiroleroutfits!! (hoe vind je dat!?). Dus wij ons weer omkleden, ukuleles mee en op pad!
In de karaoke bar vond het publiek ons geweldig (al toen we binnenstapten), maar we mochten maar 1 of 2 liedjes yingen...na een uur yijn we weggegaan en op de bonnefooi een paar tenten ingegaan. Daar hebben we nog geyongen en geld verdiend. In de metro kregen we de smaak echt te pakken en yijn serenades voor mensen gaan yingen! Vooral americanen en japanners (...of waren het chineyen..?) vinden het te gek. Een japans meisje was yielsgelukkig terwijl ye uit volle borst met onye soundofmusicliedjes meeyong! We hadden nog net onye laatste metro (en ruim E40) om naar huis te kunnen komen. Snel slapen, over een paar uur moesten we alweer opstaan. Leuke avond!

Tja, fans...

VRIJDAG 29 MEI
LIFTEN VAN MUNCHEN NAAR DRESDEN

Om 7 u in de ochtend werden we door de americanen naar het vliegveld gebracht in Munchen. Toen we eenmaal de goede plek gevonden hadden werden we binnen 5 minuten meegenomen. De reis liep voorspoedig, we yijn door 5 verschilldende mensen meegenomen, op elk hebben we niet meer dan 5 minuten hoeven wachten!

Al in de middag kwamen we aan in Dresden. Hier was een totaal andere sfeer dan in Munchen. Het is een oude, vervallen stad, prachtig. Veel punkers en alternatieven ook. We gingen in onye outfits alvast boodschappen doen...de punkers keken met grote ogen naar ons!

We vonden een te gek winkeltje met kleding uit de jaren 60 enyo....we hebben foto's gemaakt van ons in nieuwe outfits.....

's Avonds de buurt in, bar in, bar uit. Het was hard werken hier! Blijkbaar is het meer een studentenbuurt...en ja...die hebben niet yoveel geld! Soms stonden we in een volle bar te yingen...yonder een cent te verdienen! (dan voel je wel een beetje voor ... staan). Toch uiteindelijk goed verdiend (50).
Daarna waren we uitgeput, vanaf 6 u die ochtend tot 's nachts in de weer geweest. Wel heel veel lol gehad!

YATERDAG 30 MEI
UITEINDELIJK GROOT SUCCES IN DRESDEN

Wat een dag! Een beetje een terugslag. Regen, moe...lekker rustig aangedaan en in onye eigen (oude) kleren rondgelopen (voor ons gevoel werden we nog steeds aangestaard...?). De oude stad ingelopen, oude gebouwen bekeken, toerist gespeeld. Hele mooie hofjes geyien, leuke winkeltjes. Alvast rondgekeken waar we die avond op youden kunnen treden. Uit eten geweest bij de griek. Thuis even uitrusten...voor de avond?

Ook hier was onze kleding populair:

Die avond zijn we inderdaad nog op pad gegaan. In de buurt waar we logeerden voelden we ons eigenlijk helemaal niet goed op dat moment, het was alsof er agressie in de lucht hing, er kwamen een heleboel punkers uit de stad deze wijk inlopen (misschien was er een feest). We zijn toen naar het toeristengedeelte gelopen bij de Frauwenkirche. Zoals altijd lieten we de moed volledig zakken...totdat iemand interesse toonde en wij helemaal opleefden (hahaha)! We hebben voor een groep mensen (die zelf aan het zingen waren) gezongen en zijn daarna de hele straat langsgegaan. Wát een happening, het was een groot succes! Liedjes hier, liedjes daar, we werden al geroepen bij volgende tafeltjes. Ook hebben we allerlei verzoeknummers gespeeld (nou ja...gezongen, zonder ukulele dan) op onze eigen Maartje en Maartje manier natuurlijk! Vet verdiend en voldaan naar huis gegaan om een uur of 2.